Kolorowa czerń i biel - Ansel Adams
Fotograf, pianista, alpinista, wykładowca akademicki i ekolog. Dokładnie studiując techniczne możliwości aparatu, w latach 30 ubiegłego wieku udało mu się zmienić oblicze fotografii. Stał się jednym z najważniejszych amerykańskich twórców.
Był niesfornym, nadpobudliwym dzieckiem. Nie potrafił się skoncentrować, był żartownisiem i choć wykazywał się niebywałym intelektem, aby ukończyć edukację musiał podjąć naukę w domu. Miał szczęście, że urodził się w zamożnej rodzinie, która mogła sobie pozwolić na guwernera, a także na zakup fortepianu, który miał wspomóc młodego Ansela w opanowaniu swojej nadpobudliwości. I rzeczywiście - tak właśnie się stało. Nauka gry na fortepianie była dla niego ukojeniem. Szybko podjął decyzję, by jego zawodową ścieżką była właśnie muzyka. Ćwiczył wytrwale dążąc do tego by w przyszłości zostać zawodowym, wybitnym pianistą. Jednocześnie często wymykał się z domu by aparatem swojego ojca robić zdjęcia jego rodzinnemu San Francisco.
Rodzinna wycieczka i dwie pasje
Wszystko zmieniło się jednak w 1916 r., kiedy wraz z rodzicami wybrał się na wycieczkę do Parku Narodowego Yosemite. Pełen zapału czternastoletni chłopiec z aparatem Kodak Box Brownie w ręku eksplorował cudy natury, które na zawsze zmieniły jego życie. Rodzinna wycieczka obudziła w nim dwie życiowe pasje: fotografię i ochronę dzikiej przyrody.
The Tetons and Snake River, Grand Teton National Park, Wyoming
Od tej pierwszej nastoletniej wizyty nie było roku, w którym Adams nie spędzałby czasu w swoim ukochanym Yosemite. Jego praktyka fotograficzna ewoluowała i rozwijała się, aż w latach trzydziestych XX wieku zaczął tworzyć kultowe obrazy, które na zawsze wpisały się w dziedzictwo kulturowe Ameryki.
Co ciekawe, kiedy Adams rozpoczynał swoją pracę, fotografia nie była uważana za sztukę, nie była też powszechnie dostępna w publikacjach czy muzeach. Fotografowie nie kształcili się na uniwersytetach, nie sprzedawali swoich prac w galeriach. Ansel Adams tworzył jako wyraz swojej fascynacji, ale szybko odkrył, że fotografia ma wielką moc.
Ansel Adams Moonrise
Fotografia i aktywizm
W 1919 r. Ansel Adams dołączył do Sierra Club - jednej z pierwszej na świecie organizacji ochrony przyrody. Odegrała ona kluczową rolę we wczesnym rozwoju Adamsa jako fotografa i aktywisty - pisał dla nich, fotografował i lobbował na rzecz ich celów. W 1936 roku Adams przyniósł swoje odbitki dzikiej przyrody Kings River Canyon na konferencję poświęconą parkom stanowym i narodowym w Waszyngtonie, mając nadzieję, że przekona decydentów do rozszerzenia federalnej ochrony na ten region.
Fotografie wykorzystał również do obrony praw człowieka - stworzył kolekcję fotografii amerykanów japońskiego pochodzenia wykonanych na terenie obozu koncentracyjnego Manzanar . Ofiarując zbiory Bibliotece Kongresu w 1965 roku, Adams napisał w liście:
Tom Kobayashi, Manzanar
„Celem mojej pracy było pokazanie, jak ci ludzie, cierpiący z powodu wielkiej niesprawiedliwości i utraty mienia, firm i zawodów, przezwyciężyli poczucie porażki i rozpaczy, budując dla siebie żywą społeczność w suchym (ale wspaniałym) środowisku…”
Mecz baseballowy, Manzanar Relocation Center, Kalifornia.
Pielęgniarka Aiko Hamaguchi, pacjent Tom Kano, Manzanar Relocation Center, Kalifornia.
Roy Takeno czyta gazetę przed biurem
Doskonalenie technik fotografii
Ansel Adams tworzył fotografie, które rezonowały z odbiorcą. Chciał, by jego zdjęcia były jak najlepszym odzwierciedleniem prawdy i przedstawiały to, co mogłoby zobaczyć ludzkie oko. Co to znaczy?
Dążył do tego, by oprócz bardzo dużej głębi ostrości wydobyć również szczegóły z obszarów zacienionych, jak i z obszarów oświetlonych. Udało mu się opanować technikę tak dobrze, że jego fotografie pełne są szczegółów, które zwykle pozostałyby niezauważone.
Ansel Adams wraz z Fredem Archerem, opracował tzw. strefowy system naświetlania.
